Układ dotykowy

Przygoda 1 Dotyk Dla dzieci

Co przypomina Ci mech?

Jaką ma strukturę?

Czy jest gładki, szorstki, a może miękki?

Jest suchy, mokry czy wilgotny?

Czy jest podobny do jakiegoś przedmiotu w Twoim domu?

A może do zwierzęcia?

Czy z zamkniętymi oczami Twoje odczucia są inne? Słabsze czy może bardziej intensywne?

Czy mieszkają na nim jakieś owady? Jeśli tak, to jakie?

Zapraszamy do czynnego uczestnictwa w zabawach

Dla rodziców

Zmysł dotyku jest jednym z najważniejszych i zarazem największym zmysłem w naszym ciele. Od pierwszych miesięcy życia głównie dzięki niemu poznajemy świat. Odgrywa kluczową rolę w naszym wczesnym rozwoju i stanowi podstawę funkcjonowania organizmu. Badania na zwierzętach człekokształtnych wykazały, że dotyk i bliskość matki ma ogromny wpływ na poczucie bezpieczeństwa, a nawet odporność układu immunologicznego. Rozłąka z nią na kilka dób osłabia go nawet na kilka lat!

Dotyk jest również ważnym zmysłem regulującym napięcie oraz stan pobudzenia. Nie bez powodu dzieci lubią być „miziane” przed snem. Układ nerwowy często podpowiada nam, co w danej sytuacji jest dla nas najlepsze, dlatego powinniśmy częściej wsłuchiwać się w potrzeby dzieci Szukajmy takich aktywności, które będą wyciszać i uspokajać, to pomoże w regulacji zachowania np.w stresowej sytuacji.

Eksploracja otoczenia zmysłem dotykowym jest bardzo ważna, dlatego pozwalajmy dzieciom na dotykanie! Nie bójmy się, że się pobrudzą, że stracą czas ciągle kucając i grzebiąc w ziemi… Ten etap trwa tylko kilka lat, a jest kluczowy w ich rozwoju Taka zabawa rozwija małą motorykę, koordynację wzrokowo-ruchową oraz umiejętność różnicowania dotykowego.To wszystko ma wpływ na późniejsze umiejętności grafomotoryczne.

Ponadto nie możemy tu nie wspomnieć o uważności. Dziecko bawiące się różnymi strukturami często „zatraca” się i nie może oderwać od tej czynności przez długi czas. To nic innego jak umiejętność bycia tu i teraz. Nie przeszkadzajmy im w takim momencie. Odpoczynek, również od własnych myśli, to coś czego możemy uczyć się od dzieci, dlatego bierzmy z nich przykład

Jeśli Twoje dziecko ma nadwrażliwość dotykową, może przejawiać niechęć do dotykania „trudniejszych” struktur, jedzenia, materiałów, a nawet do czynności pielęgnacyjnych. W takim wypadku warto zachęcać go do wspólnych zabaw przy użyciu różnych faktur, także jedzeniowych. Najprościej mówiąc zachęcaj go do brudzenia się! Wspólnie możecie przesypywać, przelewać, dekorować, wyklejać, malować, a jeśli to nie pomoże, skonsultujcie się z terapeutą integracji sensorycznej, który pomoże dobrać odpowiednie techniki terapeutyczne. Jest to ważne, ponieważ wrażliwość dotykowa często łączy się z wrażliwością oralną. Wiąże się to z wybiórczością pokarmową, a tym samym niechęcią do próbowania nowych potraw.

Przyczyny nadwrażliwości dotykowej mogą być związane z:- genetyką (występująca wrażliwość dotykowa u któregoś z rodziców),- okresem okołoporodowym (poród zagrożony często podtrzymywany farmakologicznie, poród przez cesarskie cięcie, podczas którego omijana jest mocna stymulacja dotykowa),- deprywacją sensoryczną (niedostateczną stymulacją dotykową, głównie w pierwszych latach życia dziecka).

Jeśli któraś z przyczyn jest bliska Tobie i Twojemu dziecku, zastosuj działania profilaktyczne m.in. masaż Shantala i koniecznie nie zapominaj o zachęcaniu do „brudzących” zabaw, także jedzeniem. Uzbrój się w cierpliwość i nie przejmuj pobrudzonymi meblami oraz podłogą. Jeśli Ci to pomoże, podczas takich zabaw możesz okleić pokój folią malarską lub bawić się w wannie